İçimde yanan ateşi göz yaşlarımla söndürdüm,
Ağlarken içime akıttım göz yaşlarımı.
Sönen ateşten küller kaldı elimde… bir de kırık ve yanık bir kalp.
Gururum el vermedi, bak işte bunlar senin eserin demeye.
Esen rüzgarda savurdum küllerimi denizlere.
İstanbul duman altı oldu sayende, sayemde.
Gecem gündüz olmuş yaşarken,
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta