Zindan Şiiri - İlyas Kaplan

kişniyor beyaz atlılar
dört nala koşuyorlar
kırılmış bir gökyüzü adresine
bir kır çiçeğine
zindan taşlarında büyümüş

zindan soğuk,zindan kirli,zindan karanlık
karış karış santim santim dolaş dolaş bitmez
basılan her yer tuzaklanmış
işgale uğramış yasaklanmış

nedir zindan,ruhu omuzlarda taşımaktan başka
bedenin bir kutuda tabutu mudur nedir
ıslak tahtalardan damlayan ölüm dedikleri
bir lahza an mı
bir nefesle tüketilen

*

parmakların ucunda engerekler
kulaklarda akrep çığlığı
sinede korsan sancılar
güneşin tutsak olduğu düşlerden
şafak kül, akşamlar ateş
dinamit fitillerinden saatler alevlenmiş

duvar diplerine birikmiş toz
ayak altındaki yer mayınlarla yüklü
bir yolculuk ki sessiz sedasız..
dönenler olmamış zindan köşelerinden

ağır ağır ses verir cinler karanlık gecelerden
ne hayaller gezer, ne düşler zindanlarda
bir su damlası bir sarkıtın ucunda
ölümün alnından öptüğü

tutsak olan kim
beden de tutsaktır zindan
en acımasız suçlu günahlar
yürekte öldürülen kişilerden yargılanırlar

gölgeler vurdukça taş duvarlara
görünür nefesin en kirli yüzü
dört metrekarelik koğuş çile çekilen hane
tavanda çınlar ürküten sesler
savrulan renkler sanki bir lale
güneşten kaçıp zindana gizlenmişler

ter kokulu oda karanlık mı karanlık
karanlık duvarlardan geliyor birileri
kendi siluetini elleriyle boğuyorlar
kabus üzerine kabus korku üzerine korku
sessiz sedasız vakti bekliyorlar

inilmez, çıkılmaz merdivenler
sus, yavaş,duvarlar ince, duyarlar
hala bırakılan yerde
geçmişe açılan demir perde
zile basan yok,gelip giden yok
kara suratlı gardiyan insan mı heyulamı
bir lokma ekmek bir bardak su
o yasak, bu yasak, şu yasak
ölmek de yasak

zindan yüklü hayaller
hayal yüklü zindanlar
sırrını yitirdikleri yerde elemler başlar

zindan ipi olmayan bir kuyu
düşlerin vurulduğu güneşin kuruduğu yerdir
zindan canların düştüğü ıslak zeminlerdir

hey zindancı başı
kurulan dar ağacından haberin var mı
umutları gömecek mezarın var mı
rüyalara, hülyalara gömün ölenleri
güneşe sevdalı bir çocuğun hayaline
kırmızı karanfillerle
bahar gelince yeşersin …

artık göklere kanat çırpmanın anıdır
artık sisli arzulara karışma zamanıdır

redfer