Ben bu hayatta sadece bi zımba teliyim, sadece bi şeyleri bi araya getirmek için kullanıldım sonra ise unutuldum. Zımba ise sevdiklerim, aşklarım, bana bi şeyleri birleştirmem için yardım edenler oysa ben hep tek başınayım çünkü bütün bu beni sevenler ufak bi dokunuştan sonra kaçtılar şimdi ise boşlukta sevenlerim ve sevdiklerim tarafından ezilmiş bi zımba teliyim
Evet her şeyi bi araya getirmek benim görevim ezilmekse kaderim...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta