Boşa düşünmekten canı sıkılınca,
Başlar insan çevreye sarmaya.
Bir an darda, ortada kalınca,
Birden haykırır; ”zıkkımın kökü”
Hep canını sıkarsınız komşunuzun,
Ağız dalaşın girersiniz upuzun,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla