Kasvetli bir gece
Ve ben aynı yerdeyim
Duvarların sesi kulağımı tırmalıyor
Köşede bir kutu, kutunun içi kasvetle dolu
Odalara giriyorum odalar çığlık atıyor
Yürüyorum karanlığın en derin noktasına
Ama karanlık artmıyor
Sadece kasvet ve ben
Ne kadar uzun süreli bir aşktı bizimkisi
Kasvet her hücreme nüfuz ederken
Ne tür ıstıraplar hazırlıyordu o kulak tırmalayan, nefes kesen sesi
Burayı biliyorum
Kapılar kilitli ve pencerelerimde teller
Kopuyor ardı ardına üstüme uzanan eller
İçimdeki hücrenin anahtarını uzatın
Ya da çekin ipimi ve cesedimi yakın
Delirmeğe ramakta binlerce hasta ruh
İniltileriyle kahreden bir güruh
Bu sırada kutu açıldı döktü gizlerini
Örttü ardı sıra kardaki izlerini
Artık ne o var ne de kasvet
Tutsağız burada mutluluğa hasret
Kayıt Tarihi : 12.5.2021 02:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!