9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Kabus, zihnimin çatısında dolanırken,
Ben kuytulara kaçıp, sessizliğin getirdiği ürpertiyi tadıyorum...
*
O çıtırtı duyuldu ya arkadaş, kırdaki dikenler bitmez oldu...
*
Sarsılan parmaklarımla, bıçağımı kavramaya uğraşıyorum,
Camdaki çaresizliğimi, saklamaya çabalıyorum...
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta