Zihinler Atlası Şiiri - Kasım Kobakçı

Ben, zihinler atlasının boş bırakılmış köşesiyim,
Mantık okyanusunda, rotasını bulamayan gemiyim,
Belki de, henüz kimsenin sormadığı felsefi bir sualim.
*
İdrakin pek uğramadığı, bu kalabalıkta,
Olguların, manayı hükümsüz kıldığı evrende.
*
Gerçekliği heceleyen bir dervişim,
Aklın ve sezginin sınırında duran, bir seyyahım.
*
Mesafe burada hükümsüz, süre akışkan, yargı anlamsız,
Burası salt tefekkürün, egemen olduğu bir alan.
*
Henüz toprağa emanet edilmemiş, bir fikrin potansiyeli,
Çok derin bir murakabe, benim içinde bulunduğum hal,
Eğer çözülürsem, sıradanlaşmaktan çekinirim.
*
Kof bir iddia olarak, adlandırıyorlar beni,
Anlamsız bir çaba şeklinde görüyorlar,
Henüz dokunulmamış, dillendirilmemiş, izahı yapılmamış,
Değeri bilinmeyen, ama yok olmaktan ürken,
Kimsenin merak etmediği, sahipsiz bir cevherim.
*
Bir hiçim ben ve her şey,
Ondan ayrı, ama daima onunla var olan,
Sorguların, zıtlıkların ve bilmecelerin en derini...