Gözlerinin gecesinde uyuyorum,
gün doğumu umutlarımla.
Zifiri bir ayaz iliklerimde, kıdem almakta.
Kaldırımlar içimde,
yalnızlığın ayak seslerini dinliyorum.
Galeriler dolaşıyorum yokluğunda.
Sabahlarımı bir tuval gibi boyuyorum,
sahici olmayan gülüşler dudaklarımda.
ben geceleri yaşıyorum..!
Her sabah,
Guernica sancısı aynalarımda.
Zihnim ispanya ile yarışmakta.
Tarihe geçmiyecek, tuvale düşmeyecek,
resimler yapıyorum.
Renkler ağlıyor, fırçamın isyanında.
Ne Vivaldi’nin mevsimleri,
ne Orhan abinin arabeski,
ben kendi şarkımı dinliyorum.
Gözlerinin gecesinde, yürek atışlarına tutunup,
varsayımlarımı, var sayarak!
Geceleri soluk alıyorum.
Fantastik korkularıma,
haçlarla ikonlarla meydan okuyarak
çanları çalıyorum.
Kan emici tüm endişeler eriyinceye dek.
Sonra tüm doğulu halimle,
düşlerin en klasiğini görüyorum,
yine gözlerinde, yine senin gecende.
Parmak uçlarından akıyorsun,
tenime bir nehir gibi!
Tastamam sevincin resmini yapıyorsun,
fırçan da sarı, özlemin rengi.
dudaklarıma değdiriyorsun,
bir turuncu gülüş oluyorum!
Düşlerim sabah olup bittiğinde,yitiyorum.
geceleri yaşıyorum, eksik bir ömür gibi!
Bir sabah aynam da turuncu gülüşümle ben
ve İspanyol kızın,kan kırmızı etekleri,
son bulmuş iç savaşların dansında.
Gözlerime uyanıyorsun,
hayatı rengarenk boyuyoruz.
Bilinmeyen mevsimleri yaşıyoruz
dokunarak renklere.
Ben gözlerinin gecesinde uyuyup,
sen gözlerimin baharında uyandığında
Guernica bir başka aynada düş görüyor olacak..
Kayıt Tarihi : 23.4.2005 11:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zihin Tuvalimde Guernica
Gözlerinin gecesinde uyuyorum,
gün doğumu umutlarımla.
Zifiri bir ayaz iliklerimde, kıdem almakta.
Kaldırımlar içimde,
yalnızlığın ayak seslerini dinliyorum.
Galeriler dolaşıyorum yokluğunda.
Sabahlarımı bir tuval gibi boyuyorum,
sahici olmayan gülüşler dudaklarımda.
ben geceleri yaşıyorum..!
Her sabah,
Guernica sancısı aynalarımda.
Zihnim ispanya ile yarışmakta.
Tarihe geçmiyecek, tuvale düşmeyecek,
resimler yapıyorum.
Renkler ağlıyor, fırçamın isyanında.
Ne Vivaldi’nin mevsimleri,
ne Orhan abinin arabeski,
ben kendi şarkımı dinliyorum.
Gözlerinin gecesinde, yürek atışlarına tutunup,
varsayımlarımı, var sayarak!
Geceleri soluk alıyorum.
Fantastik korkularıma,
haçlarla ikonlarla meydan okuyarak
çanları çalıyorum.
Kan emici tüm endişeler eriyinceye dek.
Sonra tüm doğulu halimle,
düşlerin en klasiğini görüyorum,
yine gözlerinde, yine senin gecende.
Parmak uçlarından akıyorsun,
tenime bir nehir gibi!
Tastamam sevincin resmini yapıyorsun,
fırçan da sarı, özlemin rengi.
dudaklarıma değdiriyorsun,
bir turuncu gülüş oluyorum!
Düşlerim sabah olup bittiğinde,yitiyorum.
geceleri yaşıyorum, eksik bir ömür gibi!
Bir sabah aynam da turuncu gülüşümle ben
ve İspanyol kızın,kan kırmızı etekleri,
son bulmuş iç savaşların dansında.
Gözlerime uyanıyorsun,
hayatı rengarenk boyuyoruz.
Bilinmeyen mevsimleri yaşıyoruz
dokunarak renklere.
Ben gözlerinin gecesinde uyuyup,
sen gözlerimin baharında uyandığında
Guernica bir başka aynada düş görüyor olacak..
TEBRİKLER..........
ve İspanyol kızın,kan kırmızı etekleri,
son bulmuş iç savaşların dansında.
Gözlerime uyanıyorsun,
tebrikler şiirinize
TÜM YORUMLAR (3)