Zifiri Yalnızlıklar Şiiri - Ahmet Tığlı

Nezaman demir alsan yüreğimden
Suskunluğa bürünür kalbimin zikirleri
Bir liman arar sessiz gemi
Aşk cehenneminin gayyasında.
Şafakta asılı kalan son umudumsun
Soramam anason kokulu gecelere
Kıpkızıl sabahların şarap rengini
İkramda kusur etmeyen gözlerim
Misafirdi gözlerine
İşte budur aşkımızın enginliği
Sonsuza açılan gözlerindir mavera zenginliği
Bilemezsin hayallerimin ışınlandığı saatlerde
Kelebekler ölümsüzleşir
Kanatlanır sevdamız yörüngesinden
Sen iklim iklim tavaf ettiğim
Aşk Kâbemsin,
Ey gönlümüzün ışığıyla tükenen geceler
Zifiri yalnızlıklar tüketti bizi...
Dedim ya; sen unutulmayacaksın
Zeytuni bir gece indi yüreğime
Gel! ..bakışların kadar ağarsın dünya
Gel! ..bir batında doğursun aşk ikimizi
Sonsuza dek sürecek sevgimizi...

Ahmet TIĞLI 5.11.2015 (Sevgi Merdivenleri)