Zî-sanatlar İder Lutf-ıla Peydâ

Zî-sanatlar ider lutf-ıla peydâ
Cihân dâver taâla’llah taâlâ

Ademden altı günde itdi îcâd
Bir emr-ile tokuz eyvân-ı mînâ

Anuñ zâtı nakâyızdan münezzeh
Anuñ vasfı nakâyısdan müberrâ

Ser-â-ser ayba anuñ afvı Settâr
Cemî-i gayba anuñ ilmi Bînâ

Anuñ fikrinde vâlih fehm-i zîrek
Anuñ zikrinde tâyih akl-ı dânâ

Ne cevherdür ne cism ü ne araz ol
Ne sûretdür ne hâl ü ne heyûlâ

Anuñ zikrine ihlâs-ıla meşgûl
«erâdan her ne kim var tâ süreyyâ

Anuñ birligine virür şehâdet
Ser-â-ser âferîniş zîr ü bâlâ

Kim itdi yili yir yüzine ferrâş
Kim itdi bâga bulıtları sakkâ

Kamışdan kim düzetdi nûş-ı dârû
Dikenden kim bitürdi tâze hurmâ

Kim itdi nergisüñ gözin mükahhal
Kim itdi lâlenüñ yüzini hamrâ

Benefşe zülfini kim itdi müşgîn
Gülüñ ruh-sârını kim kıldı ranâ

Çemen ferşini kim itdi mutavves
Agaçlar hullesin kim kıldı hadrâ

Diriden ölüyi kim itdi zâhir
Ölüden diriyi kim kıldı peydâ

Giceden gündüzi kim itdi rûşen
Yazı kışdan kim eyledi hüveydâ

Kim ider sahradan yâkût-ı ahmer
Kim ider katradan lü’lü-yi lâlâ

Kim itdi âlemüñ tertîbin ibdâ
Kim itdi âdemüñ terkîbin inşâ

Hüœâvendâ cihân kim kudretinden
Yir ü gök oldı vü arş-ı muallâ

Ol itdi cânları tevhîde vâkıf
Ol itdi dilleri tesbîhe gûyâ

Anuñ lutfı virür bulıda idrâr
Anuñ cûdından alur çeşme icrâ

Kelîm’e viren oldur tisa âyât
Mesîh’e iden ol talîm-i ihyâ

Hemîşe lutfı mersûmı müretteb
Müdâm inâmınuñ hânı müheyyâ

Hüœâvendâ güneh-kârem velîkin
Senüñ afvuñı iderem temennâ

Benüm cürmüm senüñ afvuñ katında
Nedür bir katradur der-heft deryâ

İlâhî rahmetüñi mûnis itgil
Baña şol dem ki kalam zâr u tenhâ

Ne lâyıkdur senüñ afvuñ katında
Kiola cürmüm benüm kim bir katra

Gözüm gayre nazar kıldı-y-sa afv it
Bu ter-dâmen siyeh-dilden Hüœâyâ

Hüœâvendâ sen it zahmuma merhem
İlahî derdüme sen kıl müdâvâ

Senüñ ışkuñadur Yâ-Rab bilürsin
Bu masnûâtı itdügüm temâşâ

Yüregüme sen urduñ bunca âteş
Başuma sen düşürdüñ bunca sevdâ

Eger âşık eger maşûk sensin
Neçündür arada pes bunca gavgâ

Niyâzın Ahmedî arz ide geldi
Kapuñdan ola mı mahrûm hâşâ

Benüm nefsümi tab âlâyışından
Halâs it fazluñ-ıla iy Tüvânâ

Gidergil benligüñ jengini benden
Ki göñlüm gözgüsi ola musaffâ

Heyûlî dûzahından bini kurtar
Ki ola fazluñ-ıla ayşüm mühennâ

Senüñ rıdvânuñı diler bu göñlüm
Ne cennet ravzasın ister ne havrâ