Zeytin çekirdeği de biner mi kıymete
Bindi işte
Topladım sofrada kim yediyse
Bi güzel yıkadım kuruttum pencerenin önünde
Sonrada sürttüm duvarda boyası kalkmış yerlere
Parmaklarımın ucundan kâh düştü kâh kan aktı yere
Biliyor musun hiç acımadı ellerim
Tespih tanesi yaptım
Duvarlara yokluğunun resmini çizerek
Yaşadığım her anı gözümden geçirdim
Zeytin tanesi değil sanki fırçaydı mübarek
Kalkmayan boyaları da kaldırdım
Bir sağa bir sola bir yukarı bir aşağı sürterek
Biliyor musun hiç sıkılmadım tespih yaparken
Kitabımın arasında sakladığım
Birkaç teli vardı saçının
Haberin olmadan almıştım
Onları da tespihimin püskülüne bağladım
Seni her özlediğimde
Tespihimi avuçlarımın arasına alıp kokladım
Biliyor musun hiç bırakmadım tespihimi elimden
Çektim çektim çektim
Bir of çektim bir tespih çektim
Bir sabır çektim bir adını çektim
Allah affetsin ben sensiz neler çektim
Sonra aç susuz mazlumlar geldi aklıma
Utandım seninki de dert mi dedim
Aramızda kalsın ben yine de tespihimi çektim
Kayıt Tarihi : 12.11.2018 01:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!