Gün doğmazdı gölgendeki ay ışığına...
Ben hep karanlıklarının yoldaşıydım...
Az pişmiş bir mutluluk koymuştum kaşığına,
dil ucundan öte yol bilemedi...
Nuhun gemisinden kalma
sadece özlemlerine yollanmış
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
