Zeytin Ağacının Gözyaşları

Gece çöktü içime
Suskunluğumda gerildi ağaç
Kırılmış dalında hüzünlü bakış
Dokundu bedenime
Bir güvercin bir yaprak mitolojik teni.!

Sükutta seçim geçmişten çağrı
Nuhun yedinci gün zeytin sevinci
Efsunun kutsanmışlığı arşa gebe
Çöktüm dizlerimin üzerine
Zindan düşüncelerin gün batımında.!

Çatırdadı ağaç
Dal kırıldı zeytin küstü yaşama
Kalbimin her atışına damladı bakış
Ötelerden cehrelendi yaprak
Adalet tartısında ağlıyordu ağaç
Hz İsa ile Hz Adem yanyana.!

Ben kutsalım dedi ağaç
Duymak istemediniz çığlığımı
Kızıla döndürdünüz rüzgarımı
Barış derken çarmıha gerdiniz dalımı
Anlamadınız anlayamadınız
Her hücremde sır sakladığımı.!

Söyle bana çınar gölgesi
Avuçlarımdan düşse zeytin tanesi
Çöl kalplere olur mu deman-ı nefes.!

O an zamansızlığa diktim bir dal
Kutsal emanet gibi
Kalbimin saklı denizininin su izinde
Gün beyazına tutunur gibi
Şimdi ben
Ben zeytin ağacıyım
Silin gözyaşımı .!

NURTEN TARIM