Daha önce varlığı görülmemiş,
Duyulmamış, düşünülmemiş, belirsiz...
Benden yapılmış bir parça eksik
Nerede bıraktım, kim aldı bilmeden
Arıyorum.
Ben yürüdükçe ayıp bir suçtan sürgün edilmişim gibi gözler batıyor tenime
Doğmadan önce bir bardak bir de defter tutuşturdular elime,
Kimdi sorgulamadım,
Aldım sakladım en derinime.
Doğduğumdan beri boş sayfalarıma yazılar yazıldı bambaşka ellerden.
Bazıları defterimi çalmak istedi,
Bazıları verdiğim sayfayı aldı parçaladı,
Yarım bırakılmış onca dize döküldü önüme
Suçladım.
Kimi neyi bilmeden suçladım
Belki de 'yarım' demeyi var eden her detayı,
Hayatları hayalleriyle birlikte yarım bırakanları,
İki karış toprak için aile bağlarını yarım bırakanları,
Ağlamayayım diye boğazıma dolanmış dikenli teller.
Sırf hayattan kopmak istemeyen çocukluğuma ithafen,
Ellerimle kazıdım kendimi anılarımdan.
Tanıdığım her bir insanı kemiğimi ayırır gibi söktüm canımdan
Sadece yıllanmış bir kavanoz balı atamadım,
Olsun dedim, devam ettim sonbahar temizliğime
Buna yorgunluk denir mi bilmem,
Ama ..
Sanki her bir nefesimde binlerce senem ölüyormuş gibi bir zorlanıştayım
Ellerimi zorluklarıma rağmen tutanlar olsa da
İçimde bencillikten eser yaşatmamış oluşum kimsenin üstüne yıkamıyor yüklerimi
Bedenime değen parmaklar bana ait olsa bile mahcup düşüyorum
Binlerce çiçek görmesine rağmen koku duyusu olmayan insanlarla karşılaşacaksın küçüğüm
Nihayetinde düştüğü kuyudan çıkarmak için elini uzattığında parmaklarınla seviyor sevmiyor falı bakacak
Can yakmanın ne anlama geldiğini bilmeyecek
"Ona öğretebilirim" diyeceksin tüm saflığınla
Şefkati, sevgiyi, sadakati, gülümsemeyi...
Belki de gülümseyecek sana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!