Zeynep İrem Şiiri - Gülseren Çobanoğlu

İki bin üç yılı yirmi iki Haziran
Güzel bir törenle evlendi anne baban
Bebek için aceleye gerek yoktu akıllarından geçen
Daha iyisini kim bilirdi başka Allah’tan
Bir gün telefon aldım babandan
Ayşegül anne bende baba oluyormuşum dedi aniden
İnan çok sevindim her şeyden
Akşam kutlamak için size koştum ben
Ne yese annenin bulanıyordu midesi
Birde çıkmaz mı diş ağrısı
İdrar yolları iltihabı
Bu arada çekti bir hayli böbrek sancısı
Neyse ki sonunda attı taşı
Sonra da iyiydi gidişatı
Deseler de olsun eli ayağı sağlam
Canları yine de istiyordu oğlan
Bence ise kızdı olacak olan
Olmuştu benim dediğim çoktan
Dünyaya gelmişti erkenden ZEYNEP İREM
Neyse ki tüm hazırlıklar tamam
Minyatür bir Ayşegül idi hepten
Evin içi doldu tamam
Nokta gibi ağız badem gibi gözler
Bir gün görmesem gönlüm seni özler
Ayrılmaz bir parçamız oldun hemen
Sağlıkla çok yaşa ZEYNEP İREM