Dik durdu adam; Gökyüzünü yokladı.
Derin bir nefes sonrası..
Sitemlerini döktü, sıktığı elleriyle.
Hani demirden şu tren varya.
Şu demirden tren.
Aldı gitti geleceğini..
Zaman denen oyuna kaybetti.
Dedi: düş içime sır olsun müsveddeler.
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Devamını Oku
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta