beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Ankara evim, vatanım
Doğduğum yer, öz ilim
Ayları, yılları devirdim
Sokaklarında, yollarında.
Büyüdüm “adam” oldum
Unutmadım “bizim elleri”
Giderim, bırakamam; duramam
Görmeden, öpmeden o mübarek “ana elleri”
Ama uçtum gün geldi yuvadan
Bir dişi kuş oldum “yuvayı yapan”
Şenlendi yuvam üç güzel yavruyla
Bense kol, kanat,sevgi, şevkat
Sonsuza kadar…
Anam-babam sevdalıydı
Vatana, millete, yaradana
Verdi cevherini biz evlatlarına
Dileği ...
