Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Ankara evim, vatanım Doğduğum yer, öz ilim Ayları, yılları devirdim Sokaklarında, yollarında. Büyüdüm “adam” oldum Unutmadım “bizim elleri” Giderim, bırakamam; duramam Görmeden, öpmeden o mübarek “ana elleri” Ama uçtum gün geldi yuvadan Bir dişi kuş oldum “yuvayı yapan” Şenlendi yuvam üç güzel yavruyla Bense kol, kanat,sevgi, şevkat Sonsuza kadar… Anam-babam sevdalıydı Vatana, millete, yaradana Verdi cevherini biz evlatlarına Dileği ve öğüdü atalarımın Tüm zürriyeti bu minval üz ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!