Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Ankara evim, vatanım
Doğduğum yer, öz ilim
Ayları, yılları devirdim
Sokaklarında, yollarında.
Büyüdüm “adam” oldum
Unutmadım “bizim elleri”
Giderim, bırakamam; duramam
Görmeden, öpmeden o mübarek “ana elleri”
Ama uçtum gün geldi yuvadan
Bir dişi kuş oldum “yuvayı yapan”
Şenlendi yuvam üç güzel yavruyla
Bense kol, kanat,sevgi, şevkat
Sonsuza kadar…
Anam-babam sevdalıydı
Vatana, millete, yaradana
Verdi cevherini biz evlatlarına
Dileği ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!