Kalbinde ismim yok, yerim karanlık
Bi zamanda böyle olsun zeynebim
Var çık karşılarına, dikil bir anlık
Seni görsün güller, solsun zeynebim
Ben ölürüm, incitirlerse seni
Uzattım bak, sende uzat elini
Sil alnını, ver mendille terini
Kırk yıl koynumda, dursun zeynebim
Bırak giden gitsin, sen beni dinle
Gülüm bana da bi, yer aç kalbinde
Mutsuzluk mu gelecekmiş seninle
Senden gelen başa, taçtır zeynebim
Gündüz aklımdasın, gece düşümde
Derdine düştüm ben, bu genç yaşımda
Gülmen Ankara'nın, kara kışında
Güneş gibi içime doğsun zeynebim
Hasretinle nağmelenen, her aha
Gül yüzün görünmez,garip emraha
Varsın birsin, derken Yüce Allaha
En büyük delilim, sensin zeynebim
26 Mart 2014
Ankara
Kayıt Tarihi : 26.3.2014 23:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
VESSELAM
Gülüm bana da bi, yer aç kalbinde
Mutsuzluk mu gelecekmiş seninle
Senden gelen başa, taçtır zeynebim'
Sevgiye de şiire de verilen emek boşa gitmiyor.
Sizin bu güzel şiirinizde olduğu gibi...
Şairin şiir lisanı inandırıcı olduğu zaman, okur bu riyasız sevgiden haz duyacaktır.
Zeynep'de inanacaktır bu özveriye; bu içten, gönül dolusu sevgiye...Kutluyorum baki selamlar.
TÜM YORUMLAR (3)