Zeynebim,
Boncuk gözlü, kokusuna hasret kaldığım.
Ömrünün baharında yitip giden güzel yeğenim.
Bir bilsen yokluğun da annen neler çekti.
Gözyaşları sel oldu aktı,ne gecesi ne gündüzü kaldı.
İçine düşen kor ateş yakıp kavurdu.
Tek tesellisi sen bu dünyadan melek olarak ayrıldın.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta