Çok vebal var bende Unutamadım
Unutan kurtulmaz öyle sansada
Bir bahane bulup yanıltamadım
Ruhum ateşlere düşüp yansada.
Suçu kabahati ellerde gördüm
Onların başına çok çorap ördüm
En büyük ezayı dilimle verdim
Şimdi itiraflar edip ansada.
Her birinden özür dilesem olmaz
Özür kırık kalbe bir ilaç almaz
Anladım bu dünya kimseye kalmaz
Nefsim sefalarda zevke kansada.
Ey bunca yılların sahibi kişi
Dünyaya aldanmak şaşırtır işi
Vebalde ayrım yok erkeği, dişi
Her ne kadar adı, ayrı konsada.
Uzun sandım ömrü kısaldı birden
Nasip kesilmekte gökten ve yerden
Elbet sorulacak her bir hünerden
Durmuşoğlu ölmek burda sonsa da.
Kayıt Tarihi : 28.8.2018 10:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!