Zevk Almaya Bak Şiiri - Serdar Gürbüz

Kendi ruhuna tecavüz ediyor , insanoğlu.  Ve hiç bu kadar böbürlenmemiş , kibirlenmemişti insanoğlu. Paranın beş dakikalık sex şehvet arzusuna , erken boşalma sorunu yoksa tabi . Bu kadar köleleşmemişti insanoğlu. Sinmiş ve sümsük bir insanın son isteğinde bile bu kadar can bulmamıştı hep bencil varlık. O ne zaman bir inanç yaşam tarzı haline geldi? Nicedir suskundu. Halini soran yoktu. Güneşi selamlayan her canlı ona küfrederdi. Şimdi ne oldu da şımarık bir oruspu halini aldı. Varlığın ölümcül şakalarından bıkmadın mı? Görmüyor musun seninle alay ediyor! Varlığın saltanatı, iştahı tatmin olmamış bir fahişe edasıyla ortalarda dolanıyor. Cehenneme çok az kaldı. Yorgunluğun ve serzenişin bu sebepten insanoğlu. Peki neden? Tabii sizin yüzünden diyeceksin. Acının sonlandığı yeri hatırlıyor musun? Hani her yanından zevk suları akıyordu, şehvet ruhunu zehirliyordu. Ritimsiz duygularla aklına hangi varoluşlar düşmüştü o zaman? Hangi ülkeydi burası? Hangi zamana aitti? Hatırlarsan bel altındaki beynin, omuz üstündeki beynini kabz etmeden önce: "Neden ışıktan uzak tüm çocuklar.” demiştin.
Anlamış olmalısın ki her soru karanlığa açılan bir kapı. Tam da varlığın anlam kazanmaya başlamışken ağlamaya koyulduğun bir kapı. Tıpkı melekler gibi gözyaşlarından çiçekler tomurcuklanıyordu. Bütün bunlar yetmiyormuş gibi, cevaplarını alamadığın o deli edici kafa sikici sessizliğin içinde debelendin duruyordun. İşte bu yüzden sen sen değilsin. Sen yarraktan akan küçük bir atomun son sözlerisin. Bu maksatla yaratıldın, sadece cevapsız sorular için… Yaşattıklarından sonra… Nasıl hissediyorsun? İyi mi? Emin misin? İyi hissetmek diye bir şey yoktur. Görünen o ki tek iyi hisseden Allah.. Bizden sadece ibadet mi bekler? Hayır! Allah senden kendisinin bilinmesini istiyor hatta bunu sana emrediyor.
Planlar, amaçlar, adanmışlık, fedakârlık, körlük ve teslimiyet. Hepsi senin hizmetinde artık… Biliyorum, Korkmuştun ve yalnızdın. Evrenin tüm sorularıyla baş başa kalan sen tam bir müptelaydın. Aşk, sex, para, alkol ve Çaresizlik. Yoksunluk yoksulluk. Yurtsuzluk. Kimsesizlik. Yeryüzüne fırlatıldığından beri bu haldesin. Sadece farkında değilsin.
Artık farkına var sikilme insanoğlu... Serdar Gürbüz