Yüce zevklerin altın kapısında dururdum,
unutmak kadar güzeldi herşey ve hatıralar
bir bir dönerken, bir parıltının görkemine
vuruldum.İnce havaya karışmış, ah, o
musikiyle tenin, saçların durulmaz bir
şafağa savrulmuş ve yüzün aynasıydı,
çözümsüz gizemin.
Yükselen hayatın aklanması olmaz, estetik
sihrin enginliginde, artık varolunmaz.
07/05/2015
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 7.5.2015 20:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!