Zengin olmak uğruna,senelerce çalıştım.
Boş oturamıyorum,bu hayata alıştım.
Bir zamanlar işlerim,gayet güzel giderdi.
Çok yardım sever idim,herkes beni severdi.
Çarşıda ve pazarda,gayet kibar yürürdüm.
Her imkana sahıptım,ne ararsam bulurdum.
Sonraları işlerim,başladı bozulmaya.
Obana dost olanlar,başladı ayrılmaya.
Bilirdim bu dünyada,düşenin dostu olmaz.
Parası kalmayanın arkadaşıda kalmaz.
Kayıt Tarihi : 18.3.2006 10:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!