Zengin kızı Şiiri - Nurettin Pancar

Bir adam ve bir kadın = bir bebek,
Gerekli malzemeler;
Bir tutam aşk ve biraz beklemek.

Bir çocuk,iki çocuk,üç çocuk,
Her biri ayrı mutluluk;
Her biri ayrı zorluk.

İlkbahar,yaz,sonbahar,
Derken kış olur;
Kışın,en çok insanlar soğur.

Ölüm,kış boyu fakirin kapısında yatar;
Fakirin kalbi,kış günü cebinde atar.

Çocuklar kapıda sıralanır boy boy;
Açarlar avuçlarını ''hadi baba harçlık koy!''.

Adam yokladı ceplerini tek tek;
Bir kaç para ilişti,sanki engerek.

En küçük çocuk sordu:
Kader,alın yazısı bu mu?;
Allah mı böyle yazdı,kullar mı bozdu?

Kullar bozdu dedi adam ve ekledi;
Kullar bozmasa;
Açlıktan ağlarken garibanın kuzusu;
Zengin kızı sütle nasıl alırdı duşu?''...