Zengin Kızı Şiiri - Mustafa Ali Akbaş

Nasırlı ellerim toprak kokarım
Ben bir fakir oğlan sen zengin kızı
Üşüdükçe odun kömür yakarım
Ben bir fakir oğlan sen zengin kızı

Sen fırın ekmeği ben yufka yerim
Sen boğazda içer ben şükür derim
Yoksa baba dersin ben Allah kerim
Ben bir fakir oğlan sen zengin kızı

Son model araban biner uçarsın
Seviyorum desem bakmaz kaçarsın
Ben dalda dikenim sen gül açarsın
Ben bir fakir oğlan sen zengin kızı

Giyinir kuşanır olursun fıstık
Başının altında kuş tüyü yastık
Asfaltta yürürken biz toza bastık
Ben bir fakir oğlan sen zengin kızı

Biz akşamı bekler sana gün yetmez
Sende her gün neşe bizde dert bitmez
Altındır değerin bizim pul etmez
Ben bir fakir oğlan, sen zengin kızı

Boynuna altından kolye takarsın
Peşinde insanlar derde sokarsın
Amma insanlıkta çokta sakarsın
Ben bir fakir oğlan, sen zengin kızı

Ayyıldız’ı dinle sözüne kızma
Yarın sende ölüp gidecen azma
Mezarını kazacak bak aynı kazma
Zengini fakiri aynı unutma.

Mustafa Ali AKBAŞ-AYYILDIZ