Zengin kız fakir oğlan

Ne cebinde vardır paran
Ne de tipin transparan
Ne sitem et ne efkarlan
Kendine gel, bu ne vehim
O kız sana gelmez Rahim
Senin lokmaların büyük
Kalıbınsa tam bir süyük
O bir fidan sen bir höyük
Boşuna ondan aşk umman
O kız sana gelmez Osman
Yollarında dağlar aşıp
Sel olup çağlayıp coşup
Varıp şehrine ulaşıp
Olsan da aşkından deli
O kız sana gelmez Veli
Sen çalış, çabala, uğraş
Makyajına yetmez maaş
Sevgi biter yavaş yavaş
Ve aşk da görülür hakir
O kız sana gelmez Zakir
Donat şu sofrayı bey der
O yemeği çatalla yer
Sen kaşıkla yersen eğer
Küsüp gider çekmez zahmet
O kız sana gelmez Ahmet
Bakmaz o aşk yarasına
Kaşın gözün karasına
Çıkar evin terasına
Dalıp denizi seyreder
O kız sana gelmez Önder
Fakirlerden yoksa farkın
Yoksa işin, evin, barkın
Ne ile dönecek çarkın
Koksan bile buram buram
O kız sana gelmez Bayram
Aşkistandır onun yurdu
Gözü ahu, dili dudu
O dilberin tek umudu
Senmişsin o fakir, garib
O kız sana gelir Habib...