Zengin Kalpler Şiiri - Veli Mehmetoğlu

Bir dere geçerdi köyümüzden
Hiç durmadan acele
Bazen coşardı
Sel (gelmiş) derdi annem
Bazen köpürür,bazen susardı
Bereket derdi ninem

Ufkumuzu açardı
Taaa! uzandığı yerleri bilirdi babam
Manyas gölüne dökülürmüş
Yaptığımız kağıttan gemiler

Şimdi o gemiler dolmuştur manyas gölüne
Beyaz beyaz yıldız gibi
Gök yüzüne dönmüştür manyas
Diye düşünürdüm ben.

Niye olmasınki
Dağ köylüsünün küçük elli çocuklarının gemileri
Niye dolmasınki manyasta
Niye bir kerede liman bulmasınki hayatta
Bizim gemilerimiz var manyasta

Benim elli yüz tane
Bir okadarda alinin
Akın'ın,Mustafa'nın,Ümit'inde
Bir o kadar var diye anlatıdık birbirimize
Hep

Bizim küçük gemilerimiz vardı
Biz küçükken manyasta
Biz çok zengindik küçükken
Şimdilerde olmasada olur

Küçükken bizim çook gemilerimiz vardı
Şu akan sularda
Hemde hiç kimsenin sahip olamıyacağı kadar çok
Siz bizi hep fakirmi sandınız
Bizim çocuk kalplerimiz çok zengindi
Akın'ında,Mustafa'nında,Ümit'inde çok zengindi kalpleri