Zengin Şiiri - Osman Bulut

Koşar yardımına binlerce kişi,
Arabası yolda kalmaz zenginin.
Her makamda halledilir tüm işi
Dilekçesi elde kalmaz zenginin.

Kulak kabartılır her tür lafına,
Gülen olmaz; hatasına, gafına
Yayılır dünyanın dört tarafına
Namı tek bir ilde kalmaz zenginin.

Pusatı var, avradı, var, atı var,
Villası var, yalısı var, katı var,
Okyanusta gezen süslü yatı var
Aklı kuru gölde kalmaz zenginin.

Keyfi yerindedir; baharda, güzde
İniş yokuş sevmez dolanır düzde.
Nar gibi kızarır, kor gibi közde
Kebabı hiç külde kalmaz zenginin.

İstekleri ne biter ne azalır,
Karnı doyar amma gözü aç kalır.
Yakarak, yıkarak, sökerek alır
Hakkı hiçbir kulda kalmaz zenginin.

Hayattayken para demez paraya
Hak tanınsa sırtlar gider oraya.
Akıbet yerleşir mermer saraya
Cenazesi salda kalmaz zenginin.

Bulut’um der tahtı kurar yükseğe,
Dönüp bakmaz on binlerce örneğe.
Bir gün muhtaç olur kuru ekmeğe,
Eli daim balda kalmaz zenginin…