ZEN- kir Şiiri - Gönül Çalımlı

Hayatta ilk kez toslayıp bir acıya düşünce insan
ilk dostlarından hissetmeli sızıyı
dizlerinden değil

sana tavsiyem
yoksa dostun
çıkma evden böyle yalın ayak
hani altın bileziklerin,yüzüklerin?
aaa yok mu? sahi altın saatin de
yemin etsen başı ağrımaz
dostunu cebi biliyor zengin ahmak!

ne zaman ıssız ıssız bir meltem okşasa saçımı
bir yerlerde bir fukara ölmüştür usul usul
ama ya zengin öyle mi? ölür
zangır zangır çalar kornaları lüks arabaların
gazeteler de boylu boyuna başsağlığı ilanları
heeeyyy yavrum!
çok havalı ölüm!

akıl ermez ki insanlara
bir bakarsın canlı kanlı dost
bir bakarsın demirden duvar!

azrailden hemen önce çalar ilaç parası
fukaranın kapısını
güz yine aynı güz sarı sarımtırak benizli
gelir ardından soğuk kış
hastamız yine reçetesiz hasta
cesedimiz ille de onurlu gülümser
ama
zengin öyle midir? behey yavrum
doktorlar kapıyı aşındırırlar ayak izleri taa alınlarında

işte böyle bir yaradır o yoksulluk treni ve rayları
ve vapurun denizleri ucuz ölüme en musait
öyle bir dumandır
gözlerimiz sisli
gördükçe
şiirler de ölen kuşlar kaçar gözlerine
gördükçe
sersem varlıkları
insanlığın kaçar içine
gördükçe hayatın adaletini
nereye gideceğini
nasıl nefes alacağını
ne halt edeceğini bilemezsin işte..