Bu kaçıncı yenilgim sana
Saymadım, sayamadım birçok kez yenildim onu biliyorum
O yeşil gözlerin içimden geç emri veriyordu sanki
Aklımdaki kalbimdeki geçiş üstünlüğü bir tek sana ait
Utanınca bir domatesten farkı olmayan yüzümün rengini
Dur olarak anlasaydın keşke
Keşke seni hiç tanımasaydım
Durup durup adını anmazdım
Adın geçtiğinde arkama bakmazdım
Zamanı gidişlerin gibi zamansız kılmazdım
Keşke seni hiç tanımasaydım
Çok yoruyorum kendimi
Seni seviyorum
Tüm işim gücüm sen oldun
Sabah kalkıyorum sen
Akşam yatıyorum sen
Hatta rüyamda da sen
Ne kadar arsız bir kalbim var
Durmadan adını sayıklayıp duruyor
Gerizekalıya ben dedim sevme diye
Aklıma danışmadan sevmiş kalbim seni
Ha danışsaydı kabul etmezdi zaten
Biliyor malını
Oturdum merdivene
Bazıları merdivenlerden inerken,
Bazıları çıkıyordu
Garip değildi bu
Garip olan neydi
Uykunun sıcak koynundan çıktım
Sensizliğin soğuk kollarına sarıldım
Biliyor musun sensizlik bana
Senden daha iyi sarılmaya başladı
İçimdeki küller hala sıcak
Geceleri bir hüzün üstüme çöker
Ne olduğunu anlamadan
Bütün varlığıma el koyar
Kurtulamam
Kayboldum senden sonra
Böyle mi sona erecektik
Sonlar zaten acıtır
Acıtırdı da
Böyle değil
Böyle olmamalıydı
Yazık
Bu kaçıncı kalbinin kapılarına gelmem
Biliyorum oradasın
Dinliyorsun yakarışlarımı
Aç kapıyı
Ben geldim
Bağırışlar geliyor kapının ardından
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!