Bölünür sancıyla uykularım
Sensizlik üzerime geliyor
Düşüyorum azalıyorum
Kalbimi kanatıyor
Sensizlik
Canım bavulunu toplamışsın
Ne varsa toplamışsın gidiyorsun
Şu an nerede olmak istiyorum
Umurunda sadece
O bavula sakın ola sevgimi koyma
Yer kalmaz bavulda
Evet gitmeyeceksin
Gitmenden korkmuyorum
Bunu bil
Gidersen bunun dönüşü olmayacağını biliyorum
İnsan bir kalpten gitti mi bilmeli ki
O kalp kiralanır da
Uykusuzluğun koynundaydım yine
Uyutmuyor yalnızlık
Sensizlik yine
Seni düşünmek
Seni düşlemek
Ne güzel
Seni; kalp atışım
Seni; nefesim
Seni; yarınım
Seni: bugünüm
Seni; her şeyim
Diye tanımlardım
Bir şey söyleme...!
Yeterince konuştun
Sıra bende
Bilirim herkes payına düşeni yaşar
Sende benim payıma düştün
Yaşamak yaşlanmak istiyorum
Ne zaman böyle olduk
Sen bana Sadem diye seslenmezdin
Ne de ben sana Erkin derdim
Sen bana "Canım" derdin
Ben sana " Kanım" derdim
Bilirdim Kanın olmadığı Can Can olmazdı
Rolümü çalmış yalnızlıkla yürüyorsun
Unutuyorsun seni sevenleri
Kalanlar umrunda mı bilinmezken
Enkaz bırakma ardından
Ne zaman geri döneceğini bilemezsin
Bugün kalp atışımı duymadım
Sonra yerinde olmadığını fark ettim
Kalbimi kalbine kelepçelemişsin
Kaçamıyor kalbinden yine
Suçu yok kalbimin
Bir kuyunun içinde gibiyim
Üstü kapalı kuyunun
Nefes alamıyorum
Karanlık bu karanlık
Güneş ışığı girmediği için değil
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!