Zemin katta çürüyor ômrüm gônül penceremde kaldırım taşları mutlu çiftlerin kenetlenen ellerini gôremiyorum, yağmurdan kaçan insanların ayak sesleri hiç kesilmiyor aydınlığım çok az karanlığa gômülü odam, camlarım kir pas içinde umutlarımı taşıyan tırlar devrildi beklediğim güzel günler altında ezildi. yüreğini çabuk tut beklenen sevgili umuda giden son tren ertelendi kaçırma bir sonraki seferi.
Erol ÇolakKayıt Tarihi : 6.1.2024 00:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!