Zemheri de Şiiri - Müyesser Doğan

Zaman acımasız bir cellatdır
Gülleri öldürür sinsice zemheri..
Yaprakların benzini sarartan bir sonbahar hikayesi gibisin sevdiğim ..
Vaktin den sonra gelen bir armağan gibi
Sana yazdığım her mektup.
Bir beyaz güvercinin kanadın da saklı
Göğü alıp avuçlarım da sakladım sana
Sustum dünyaya kelimelerimi biriktirdim yalnız sana
İçimde ki çocukluğun ellerinden tutmadan gitme
Kalbimin gönül değmemiş yurdunun sahibi
Hayatın yakıp küle çevirdiği viranelerime
Tılsımlı kokunu sürmeden gitme
İsmi konulmamış bir şiirin dizelerinin içine sığdırdım adını
Bir yerler de mırıldanan şarkılar da hep sen vardın
Güneşleri toparladım sana
Sabahlarına bir bir ellerimle bırakmak için
Bir kere de olsa
Gözlerimin mavisine dokunmadan gitme.
Sevdiğim özlemim
Sen gel ve hiç gitme