Zemberek-43 Şiiri - Necdet Arslan

Herkes kendince kırıyor edeb’in egemenliğini
Başka başka yerlere taşınıyor duygular
Algılar güçlerini sürüyorlar arenalara

Kaçınılmaz oluyor boyutlandırmak
İzlenen yolu uçurumları

Etkilenmiyorum hayır lümpenlikten
Götürmek işime gelmiyor istedi diye fiyakayı
Yozların diyarına

Güdük oluyor bazılarının gölgeleri
Yaşamın akışına göre yeni dalgalara karşı
ancak böyle politize olabiliyor demek ki insan

Baş köşede yer almak için
Yetmez hesaplaşmalara kalkışmak

Elini kolunu sallaya sallaya geç
Kompleks yapmaya ne gerek var
Adam olmak güzel perdah çekmenin
yaygara basmanın ötesinde bir şey

Çağdaşlıktı toprağın namuslu çocuğuydu
Gözü pekti falan filan ,her ne olursa ismi cismi
önemli değil.

Kendi içinde bu şiirin uğraşı
Herkes kendini yeniden oluşturup tamamlamalı…
Mümkündür
Ormandan kaçan herhangi bir ayı
Bu şiiri çiğneyebilir
Varsın olsun
Öyle ya

İçinde bir yabancı barındırabilir insan,
demiyor muydu Duras…

Herkes kendince kurmaya çalışıyor
Edeb’in zembereğini…

07.03.018-43