Zeliha Kıvamında Şiiri - Adnan Durmaz

Zeliha Kıvamında

Her Yusuf çıkamaz içindeki kuyulardan
Her Zeliha kul olmaz kölesine

gece şimdi
enli bir karanlığa saplanmış yıldızlarlayım
anızların üzerinde kaba yel
köpek köpeğe uzak köylerin sesi
bir yanım hazan hazan
bir yanım efkârdayım
aklıma susuşunun dili geliyor
satmışım anasını dünyanın
yakmışım cigaramı
geceye ay doğdu işte
ben şimdi zeliha bir zamandayım
bir yanımda zeybek kalbi bir bozlak
bir yanımda ravel bir hüzün
atmışım ne varsa ömrüme zarar
farzet ki bir istanbul akşamındayım
ulu çınarların altı pür ışık sen
geçmiş sevdalardan ne varsa canlı
kırık bir tamburdan hisar buselik faslı
gözleri nazımın dizelerindekiyle tıpkı
beyazıt meydanındayım
bıçkınım
on sekiz yaşındayım
venceremos çalıyor bir yerlerde
gülüşünde masmavi bir yıldırım
gecenin bütün kıyılarında el ele yürüyoruz
kalbimi gözlerine bırakıyorum
deliyim
dünyayı yakacağım
gece şimdi
şarap tadındayım
ellerin ellerimde iki güvercin
zeliha kıvamındayım
31.10.2005

ADNAN DURMAZ