((((((Zeliha)))))) Şiiri - Ahmet Yardımcı

ZELİHA

Alo diyen sesini duyunca kulaklarım
Bana bir hal oluyor ölüyorum Zeliha.
Nasılsın arkadaşım deyince dudakların
Bana bir hal oluyor soluyorum Zeliha.

Nerden çıktın ortaya aklımı baştan aldın
Göstermedin kendini beni hayale saldın
Can alıcı sesinle gönül kapımı çaldın
İşte sana gönlümü açıyorum Zeliha.

Bilmem ki evli misin dilim varmaz sormaya?
Gülden nazik kalbini korkuyorum kırmaya
Lisanınla başlıyor kalbim küt küt vurmaya
Bazen kendi kendime acıyorum Zeliha.

Alıştırdın kendine aramazsan ölürüm
Ahizenin ucunda için için çürürüm
Sonu meçhul bir yolda dalgın dalgın yürürüm
Bu aşkın sonu acı biliyorum Zeliha.

Ahmet YARDIMCI