Zeki Şahbaz Şiirleri - Şair Zeki Şahbaz

Yar derdinden düştüm yola,
Haram oldu vatan sıla,
Düşdar oldum binbir hala,
Kıymetimi bilenmi var.

Deli dönül uydum sana,

Ne ibsalnlar gördüm Allaha bağlı,
Varıp Beytullahı eyleyen tavaf,
Kimileride varki köriblisin oğlu,
Kulun kula kul olması ne tuhaf.

Kimisini gördüm mü kemmil arif,

Daha dün çocuktum gülüp eğlenen,
Nede çabuk gelmiş geçmiş seneler,
Eyvah eyvah gün almışım elliyediden,
Nede çabuk gelip geç miş seneler?

Çocuk luğum çok iyi geçti diyemem,

Yaşla doldurdun didemi
Sende gülmeyesin emi,
Öldürdün bendeki seni,
Toprağın bololsun zalim.

Açmadan sol morgül gibi,

Gelen durmaz giden geri dönmüyor,
Bir yolcu gelipde haber vermiyor,
Bu ne büyük hikmet aklım ermiyor,
Ölümde bilinmez bir mechul işte.

Ölüm sinsi sinsi gelir duyurmaz,

Gönül gene kırık kolum kanadım,
Ellerin yurdunda bağlandım kaldım,
Benim kara bahtım senin inadın,
Ömrümü boş yere harcadın gönül,
Boş hayallerinle kocadım gönül.

Onbir ayın sultanısın şahısın,
Kulun Yaradana tevzigahısın,
Mümin lerin felah guzergahısın,
Gönüller sultanı şehri Ramazan.

Geldin gönüllerin pası silinsin,

Dalga dalga saçlarını
Nede güzel ördürmüşsün
Kıvırmışsın uçlarını
İnce bele indirmişsin.

Vefasız yaktın başımı

Badı sabah sam yelleri,
Eser gönlüm yarelenir.
Kır daki yaban gülleri,
Yel estikce zarelenir.

Gönülde bir dinmez sızı,

Bilmemmi hiç senin hikmetlerini,
Senin hikmetinden sual olunmaz,
Sasam bitiremem niğmetlerini,
Senin hikmetinden sual olunmaz.

Sen isdesen kar yağmazmı yaz günü,