Zeki Şahbaz Şiirleri - Şair Zeki Şahbaz

Dünya dedikleri yıkık virane,
Yol üstünde şen bir hana benziyor,
Bir gadim dostu yok gömedim bilmem,
Kimi kimsesi yok bana benziyor.

Yıkılmıyor yıkamazsın yıksanda,

Bulut lara yükle gelsin kokunu,
Dinmiyor hasretim sana ersiyes,
Ağustos da zirven deki akını,
Ver poyraza gelsin bana erciyes.

Eteğinde çiğdem çıktımı ola,

Gözleri isyan ırmağı Gazzede bir öksüz çocuk,
Elinde bir Türk bayragı elleri semaaya açık,
Titrer şehadet parmağı.Yürek büyük beden küçük,
Hürrüyet diye haykırır Gazzeli bir yetim çocuk.

Düşmanı korkak kahbe çocuğun başı dimdik,

İnce ince bir kar yağar,
tozar navruz bayırından,
Erir sele dönüşür kar,
Sızar navruz bayırından.

Ayrılık ukdemde sızı,

İki dağın eteğinde,
İşte burası bizim köy,
İz bırakmış belleğimde,
İşte burası bizim köy.

Özlemim eskilerine,

Böbürlenme dur kardeşim,
Bak sonumuz kara toprak,
Gözü bakar kör kardeşim,
Has yerimiz kara toprak.

Ne çabuk unutdun dünü,

Şubatta yeşeren karçiçekleri,
Baharı bizlere mücdeler gibi.
Yel vurur eğilir kır çiçek leri,
Rahmana edilen secdeler gibi.

Tembelin yatması küfre delalet,

Yar zülüfün salmış bele,
Yel dağıtır bana doğru,
Bülbül serzeniyor güle,
İntizar bağbana doğru.

Bu gece rüyama girdi,

Yarimin elinde bir kara kalem,
Yar fermanı yazar felek sorgular,
Suçum nedir nedir cürüm bilemem,
Herkez bir mühakkem yargılar beni.

Kaderde ne yazar bilmem nolacak,

Yalan dünya gayrı senden,
Usandım bezdim yetmezmi?
Boşu boşuna dönmenden,
Usandım bezdim yetmezmi?

Dönersen bir şeye dönki,