Zeki Oğuz Şiirleri - Şair Zeki Oğuz

Olmasan bile,
Sensizliğe inat,
Gün vurur
Kar boncuklanır koyaklarda
Toprağın buğusuna karışır,
Çiğdemin kokusu.

Kocamış bir ardıcının yalnızlılığını örter sis.
Sevgiliyi sarar gibidir,
Kayalara dolanmış dalları.
Kırağı düşer pörsümüş kabuklarına.
Kimbilir,
Kaç bin yıl kaç bin öykünün

Cemrelerde kanar yüreğim.
Bir damla kanım
Havaya düşer, suya, toprağa.
Bir sarı çiğdeme düşer Listra’da
Havasını soluduğun,
Ayak izinin kaldığı kutsal toprağa.

Sevgili,
Hangi yalnızlığı ortak ediyorsun,
Akşam güneşinde ışıldayan suya?
Kardelen mi yüreğinde açan,
Çiğdem mi Navruz mu?
Hüzün düşmesin yüreğine,

Zirvelerde gün batarken,
Seni sevdiğim gelir aklıma.
Nisan yağmuru olur,
Yağarsın yüreğime.

Bir genç kız,
Deli sevinçler büyütüyor yüreğinde.
Sevmeyi öğreniyor,
Ve sevdiklerini çıldırtmayı.
Yanıbaşında,
Bir ihtiyar şiir yazıyor.

Sensizliğin şiirini yazmak isterdim,
Bir akşam alacası düştü içime.

Seni düşündükçe karakız,
Ürkek bir keklik gelir aklıma.
Düşer bir gül tarlasına.
Sevinçler içinde,
Sen kilim dokursun.
Bir oluruz desenlerde.