Zeki Ergin Şiirleri - Şair Zeki Ergin

koştum geldim sana
ana kucağıma koşarcasına

gelince yüzün güldü
yüzüm güldü
bayramlıklarına bürünmüştün akliman

ürperir tenim
eylül rüzgarlarında
hüzünlenir harmanlanır
yüreğim
bir selam veririm Ege'nin kıyıcığından
aklım kalır

akşam hüznü çöktü içime
ayaklarımızın altından kayıp giden
bir hüzün yumağı yıllar
saçlarımızda
yüzümüzdedir

bir akşam vaktidir
güneş yakarken denizi
eser rüzgar usanmadan
siler koca taşları
savurur şarkıları

sınırları zorlanırken hayatın
anaforların sarmalında savrulurken
sen varsın yanımda sevgili

dilim suskun
ruhum fırtınalar içinde olsa da

bir kuş kanat çırpar
uzun yol yolcusu/yorgun
pusa kesmiş kentin üstünde

yol alır sevdasına
dağlar ardına

kan ter içinde uyandığım
geceler/ellerim sensiz kaldığında
boğazımda düğümlenen
korkularım/mıydı ağlatan beni

tenin değmeyeli tenime

ağlayaduralım çaresizliğimizle
biryerlerde mi hata yaptık
yoksa bilinçsizliğimiz mi
sevgiyle sarılmasını mı unuttuk birbirimize
akşam güneşi gibi solgun gözlerimize
bakalım bir

yumuyorum gözlerimi
gecenin
bilmem kaçıncı saatindeyim
şehir uykuda
içimde
bir yalnızlık senfonisi

ilkyaz kokar hava
aylardan kasım olsa da
bir kelebek konar omzuma
kalakarırım öylece
her şey güzel olur
herkes birbirini sevince