Zeki Çelik Şiirleri - Şair Zeki Çelik

Yirmi yedi ocak Raf da doğmuştu,
Bin dokuz yüz yirmi dört de olmuştu,
Bir buçuk yaşın da öksüz kalmıştı,
Rauf Denktaş öldü bu gün yastayız.

İstanbul da, dışta okul bitirdi,

Nerede çok sulu, iri taneler,
Kurumadan kokmaz oldu naneler,
Meyveyi seviyor birçok haneler,
Ekşiye dönüştü nar da deyişti.

Ticaret yaparken kredi çektik,

Şahsına yönelik çoktur diyecek,
Yarı cıblak gezer yoktur giyecek,
Sayemde sağlanır gıda yiyecek,
Merhamet ettim de yumuşamadı.

İnatcı tavırı yaralar açar,

Sağlığa sigorta gerekli heran,
Bu vücut misafir unutma biran,
Açıkca bahseder ayetle,Kuran,
Hayat düzenine Yön vermeliyiz.

Emeği çekenin hakkını yeme,

Kahramanmaraşın asil evladı,
Abdurrahimin Karakoç soy adı,
Şairlik, yazarlık oldu muradı,
Rahmet dilerim üstad Karakoça.

Vatan,millet aşkı daima sürdü,

İçin bir başkadır dışın bir başka,
Lügatında yer yok sevgiye aşka,
Vijdanı kuşanıp katılsan keşke,
Gözümde canisin insanmısın sen? .

Kurlu düzenini yok ediyorsun,

Sağlığı daima hiçe sayarlar,
Denge bozuldukca kaçar ayarlar,
Zehirli maddeyi içer doyarlar,
Sigara, içkiler açık intihar.

Tekelde,markette bulunabilir,

Adana Kozan'dan bir gül kokuyor,
Minnacık bebeğe sevgi akıyor,
Anası Birsen'de iyi bakıyor,
Bay bay öpücüğü saldım İrem'e.

Yaren adıyla da bazen anılır,

İstikbal yönümüz nedense zayıf,
Şemsiye dürüldü istiyor kılıf,
Kiralık evlerde donuyoruz uf,
Kapı kapı gezip iş arıyoruz.

Sabah erken kalkıp dua ederiz,

Sabah erken başlar onda telaşa,
Okula gidecekti Ramazan Ayşe,
Eşini uğurlar koyulur işe,
Hergün böyle olur kadının hali.

Bulaşık,çamaşır sıraya girer,