Karşıma geçip de giyme kırmızı
Kırmızı içimde sanki kanıyor
Divane gönlümün sensin hırsızı
Ateşler kor olmuş, bağrım yanıyor
Bir gülüşünde bizimdir dünyalar
Bir bakışında ne derin manalar
Muhabbetinde bambaşka bir tat var
Evimizin çiçeğidir kadınlar
Kurduğu sofrada özü sevginin
Helga diyor İch liebe
Aklım hala Münih’te
Ne İsviçre, Zürih’te
Kalbim kaldı Münih’te.
Sarı saçlar savruldu
Kızılırmak akar mutlu
Üzerinde demir köprü
Ağırladı Timurlenk’i
Kanım, canım Yahşihan’ım
Ekmek davasıdır bu, bitmeyen yaşam umudu
Alın teri kadar ak ekmeği
Kazanmak kara elleriyle…
Her sabah içinde geri dönme umudu.
Bir lokma ekmeği helalinden hak etmek
Ölüme korkusuzca, gözü kapalı gitmek…
Kara kışlar yaşıyorken çiçeğim
Baharımsın kara gözlüm, meleğim
Güneşimsin, ışığımsın sebebim
Kara kışlar yaşıyorken çiçeğim...
Ne olacak senle, böyle halimiz
Seviyorsan eğer, hemen haber ver
Hergün bir başka söylerken dilimiz
Beni benden alma, artık karar ver
Yüzüme bir gülüp, bin yakıyorsun
Gökyüzü ağaçlara giydirir,
Gelinliği...
İnce ince düşer üzerine,
Kar taneleri.
Bir gelin kadar mahzun,saf
Karlar üstünde duvak.
Bir gece ansızın uyandığımda
Arayıp da bulamadım kalbimi
Ne yatağımdaydı ne yastığımda
Dinmişti belki de sonsuz özlemi...
Uykusuz gecenin karanlığında
Dalgın gözlerime hayalin düşer
İsmin dua olur dudaklarımda
Hasretin sancısı bağrımda tüter.
Ayrılık şarkısı gezer dilimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!