Hayalin sessizce dokunur cama
Bölersin her gece rüyalarımı
Bir bakışın derman olur yarama
Ne olur kanatma yaralarımı
Hanemize düştü acı bir feryat
Akıttın gözümden yaşları baba
Lezzetler tükendi boş oldu hayat
İçimde erittim taşları baba
Sen gideli hasret yanar özümde
Seçeriz akı karadan
Kurtuluruz bu yaradan
Çekilir perde aradan
Kavuşuruz Yâr'a bir gün
Bülbül figan eder güle
Bu sabah bir başka esiyor rüzgâr
Tükenip gidiyor bütün umutlar
Baharı görmeden sarı sonbahar
Bahçemdeki en son yaprağa düştü.
İçimdeki alev sönmek bilmiyor
Kolay mı dayanmak ayrılığına
Tükettim ömrümü senin uğruna
Bir ateş misali yanan bağrına
Basıp ta beni de yak ne olursun.
Gülmeyi unuttum kederlerdeyim
Gönül senin ne belalı başın var
Bir kararda duramazsın nedendir?
Ne tükenmez hayalin var düşün var
Hiç hayıra yoramazsın nedendir?
Hal bilmez cahiller seni karalar
Talihimin rengi kara
Sevda yüreğimde yara
Ruhumdaki acılara
Derman hep yollarda kalır
Elim koynumda beklerim
Bu gün öyle mahzun öyle vurgunum
Sol yanıma kurşun değmiş gibiyim
Yalnızlıktan yalnızlığa sürgünüm
Kendi hayatımdan caymış gibiyim
Dört yanımı saran hüzün
Düşer gözümden geceye
Ölümden öte çare yok
Bu çözülmez bilmeceye
Yokluğunun tarifini
Kalem yok ki yaza baba
Sen gideli yıllar oldu
Acın hâlâ taze baba
Aylar yıllar geçer sensiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!