Yara sızlar, yara sızlar
Gönül nazlı yara sızlar
Aşk onulmaz bir yaradır
Bunu bilmez yarasızlar...
Her şeyden çok sevdim seni
Ne hallere koydun beni
Unutur yollar gideni
Bir ben seni unutamam
Gün olur tükenir zaman
Bir garip bülbülün hüzün şarkısı
Yıllarca dilimden düşmedi gitti
Güz döktü yoluma yapraklarını
Bahar imdadıma koşmadı gitti
Kaybettim dünümü, yarınlarımı
Değmeden bir defa elim eline
Seni yaban eller aldı mı benden
Doymadan saçının ince teline
Eller yüreğini çaldı mı benden
Dilerim sevdiğim gül yüzün solmaz
Varsın anılmasın dostluğun adı
Yıkılsın dünyanın lezzeti tadı
Allah bilir almadığın muradı
Olmaz bir zerresi mizanda heder
Yaradan aşkına sabreyle yeter
Hüzün yağmurları yağar gönlüme
Teninin kokusu toprağa düşer
Boz bulutlar şimşek çakar gözümde
Sonbahar yemyeşil yaprağa düşer
Hüzün yağmurları yağar gönlüme
Bahtının rengiydi kömür karası
Bir nefes yaşamla ölüm arası
Toprağın bağrında ekmek parası
Ararken tükendi umutlar bir bir
Şeref nişanındır yüzündeki kir
Sevdasına tükendiğim nazlı yâr
Senin de gözlerin yollarda mıdır?
Yollar uzak aramızda dağlar var
Yoksa kavuşmamız mezarda mıdır?
Ayrı düştük gittin yaban eline
Sanki bakışların delip geçiyor
Aklımı başımdan aldı gözlerin
Deli gönlüm sevdan ile uçuyor
Bir bakışta beni çaldı gözlerin.
Ne güzel yaratmış seni yaradan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!