Dostum; bu gün bayram bilesin,
Dostlara bolca dua edesin,
Kırgınlıklar varsa hepsin silesin,
Bayramımız mübarek olsun.
Kurban kaynaştırır, kurban paylaştırır,
Canım yanar, içim sızlar, Anlayamadığım bir sızı var.
Çiçekler, otlar, canlı, cansız secdede, Her şey sende yaşar; İnsanlık nefsinde.
"Ya Halik" der tabiat; Adem ise hüsranda,
Bu viran dünyada, bizi bize bırakma.
Rahman’dan rahmete göz açılır
Ekilen tohumlar gibi çocuklar
Uzun bir ömür, oda gitmektedir.
Yaşamak, ölüme yürümek midir?
Gözyaşı bazen bir yağmur;
Ağlama Bosna'm, geçer hüzünler.
Akmasın gözündeki inciler,
Dualar okur; evlatlar, eşler...
Anneler ve nur yüzlü nineler.
Kapanır en derin yaralar...
Küçüktük yüreğimiz kanamazdı bilmezdik acıyı.
Çorapsız giyilen arkası yırtık kara lastik ayakkabıyı…
Yine de hayata gülümseyebilen o çocukluğum…
Ah çocukluğum ah!
Seni nasıl anlatacağımı bilmiyorum.
Hayatımda benim diyebileceğim tek şey sensin çocukluğum.
Kalbim, aklım tükenir titrer artık ellerim,
Sızılarım artıyor geçmişe atıyorum,
Kum saati misali azalıyor nefesim,
Halime bak ne oldu, gençliğimi ararım.
Anadolu
İpek yolu, tarih dolu, kültür dolu,
Tüm insanlığa hep örnek oldu…
Müslüman Türkün dünyaya açılan kolu,
Keferenin gizli aşkıdır Anadolu.
Her şey gençliktedir,
Baş değer gençliktir.
Önemseyen kazanmıştır.
Gençlik ümitsiz! Çözülmelidir.
Filistin, Irak, Suriye… binlercesi enkaz altında.
Zulüm var coğrafyamda daha kundakta.
Kan karışır annemin göz yaşına...
Ninni değil; ağıtlar, feryatlar tıkanır gırtlağıma.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!