Önce insan olmak
İnsana insanca yaklaşmak
Tertemiz, saf duygularla sevmek
Sevgide sevdireni bilmek
İnancımdır!
Şerefimdir!
Yiğitlerin hası bağrında barınır Adana
O cengaver canlar uğrunda adak adana
Yurt vermezsin kalleşlik yapana, dost satana
Allah'ına kurban memleketlerin hası Adana
Damaklara lezzet sunarsın Adana
gönülde bir deste gül
deste içinde bir gül,
pir gül
adı destegül
hep gür
hep gül
Benim olman esaretlik olacaksa;
Senin olayım esir al beni,
Gülüm.
Ben çiftçiyim,
Ben köylüyüm.
Ben her şeyin özüyüm:
Hamurun özü, sözün özü…
Saf, soğuk suyun doğduğu gözüyüm.
Tertemiz duygularla yaşanan aşkların
zaman, benim dünyamda
senden öncesi ve senden sonrası çağlardan ibarettir:
taş çağım(s.ö.) ve de aşk çağım(s.s) diye...
Gönlümün semasında kara bulutlar, azgın fırtınalar kol geziyor
Duygu bahçesine yıldırımlar düşüyor;
Sevgi, sevda, aşk yanıp kavruluyor
Ruhum ürperiyor,
Aklım şaşkın
Doğacak güneşi bekliyorum
AH GÜLÜM
Ah gülüm bir yanaşsan gönlümle barışa
Güller serperim ayağının deydiği her karışa
Güler geçerim ölüm denilen varışa
Gönlümden sana bir deste gül,
Kinini, nefretini biran öldür.
Kalp gözünü kapayan siyah tül;
Arala da bir an yüzümü güldür.
Allah’ın emri bir beraberlik;
sen,
dünyanın en güzel gülen insanı,
sen, özlediğim yiğit...
kıymetini bildiğim,sana kıymet verenlerden olduğum,
özledim...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!