Ölümün kıyısında
Süzülen gözyaşlarıma inat
Son hecelerimin öncesinde
Adını mırıldadım.
Bir ışık süzmesi belirdi
Sanki ufkuma
Hani
Bir çift yüzüğümüz olacaktı..?
Çilen çilem
Derdim derdinindi..?
Bir yastığımız
Beraber dolduracağımız
Ey sevgili....
Şu virane hayatıma
Bir güneş ol dedimde
Karanlığa boğdun yüreğimi..
Madem ezip geçtin;
Bari;
Koşun uzaklardan
Babacığım nidalarıyla.
Göklere fırlatıp, kalbimemi sokayım
Mevlam ne sevgi vermiş
Nereye sığdırayım..
Biliyorum;
Her görüşünde beni
Anlatılmaz hisler
Sariverir yüreğini.
Alamazsın gözlerini
Üzerimden.
Sen gideli
Ben benimle hiç barışmadım.
Beceremedim..! !
Çok gençtim kırdığında beni.
Bilemedim hayatın gerçeklerini.
Sen gittin gideli
Sen bensizliği bilmedinki
Ama ben
Hep sensizlikle yaşadım
Senin yanındayken
Kucağındayken de
Ben sensizdim.
Hani zifiri karanlığın ufkunda
Bir yıldız varya
Onu alıp saçlarına taksam
Türlü türlü elmasları,zümrütleri
Arlarına serpiştirsem
Kul nasıl kıskanır bunların ışıltısınıda
En acı ölüm dediler.
Eyvah..!
Ölüm geldi diye
O rehber meleği
Bekledim.
Gördümki hala dünya
Yüklesem pişmanlıklarımı
Dağlar üstüne
Diz çöker ova olur.
Denize yut desem bir kaçını
Kaynar da buhar olur.
Taşıyamaz kalbimden başka
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!