Zehra Nuran Akkuş Şiirleri - Şair Zehra ...

Sen ölme be şehidim daha çok gençsin
Sen ölme daha çok gereksin
Umutların hayallerin ardında kaldı sevdiklerin
Sen vatan sen Türkiyesin

Sen Sakarya Dumlupınar sen Anafartalar

Benim güzel insanım ülkesine sevdalım
Gördüm ki perişansın
Dinledim ki özünden ağlıyorsun
Bana göre değil buralar dersen anlarım

Sanki gözü gönlü tok mağrur vakar

Gidişinle yüreğim düşerken hicrana
Hayatıma cümle güzellik bıraktın
Nedeni cevapsız bu erken vedanın
Öyle derin bir ahısın Öyle bir yangın
Tatlı öfkeli bakışlarındı hani beni durduran
Sessiz uyarısıydı yaramazlığımın

Çiçek yüklü bir dal uzanmış mı pencerene
Gülümsemeni neye borçlusun
Açan bir güle yoksa mor menekşelere
Söyle neyle gururlusun
Saksın da sardunyalar aşkımı ilan ediyorlar güneşe
Ya gökyüzü onu görebiliyor musun

Uzaklardan o güzel dosta selam olsun
Yıllar unutturmadı seni lakin
Unutulduk mu ne?

Yüreğimizdeki o güzel zamanlar
Hep izdüşümlerimizde kalsın

Ne bıraktığın çiçeğe bakabildim ne öğütlerini tutabildim
Gittiğin günün ardında kaldı tebessümlerin
Ellerim öksüz yüreğim yetim
Bu sonbahar bahçelerinden gün dönerken
Bırakıp hüznünü pencerelere
Yalnızlık davetsizce girer siner köşelere

Hüzünle gülüş arkadaş acı ile tatlı yoldaş
Dua ile ah bir savaş
Vicdan kendi başına bir yarış
Ya doğrularla huzurlu yaşayış
Ya içten içe yanıp kül oluş
Aç gözlü tokluğa yok affoluş

Yaş ilerleyip evdeki şenlik azalınca
Hayatı geri saracak
Epeyce boş zamanlar başlıyor
Sorular koşturuyor beynimizde
Bir yalnızlık mı yoksa bir ferahlık mı
Bir süre kendimizi dinliyor

Sana ne oldu be kuzum uzaktaki sevgilim İSTANBULUM
Seni hep sevdim sadece sevdim
Bir türlü baş edemedim yaban ellerle
Koruyup gözetemedim
Geçen yıllarla hep üzüldüm
Gri akşamlar olup gözlerimden süzüldün

Hangi şarkılar anlatır seni bilmem ki
Hangi cümleler dizer mısralara seni
Sensizlik acıtıyor üşütüyor yüreğimi
Issız sokakların yalnız kedileri gibi
Ayak seslerini dinliyorum geceleri